قلب من باغصه هادارد جوانی می کند  

باهمه نامهربان ها مهربانی می کند

سالهاست این دل زحسرت مرده است اماهنوز

باهمین حسرت که دارد زندگانی می کند

کاروانم عازمم دردشت بی پایان عشق

قلب سردم با صبوری ساربانی می کند

درقفای سایه معشوقه ام دائم ولی

اوزمن اظهار بی نام ونشانی می کند

باغ بودم غصه هاخشک وحزینم ساختند

بلبلم درباغ دیگر نغمه خوانی می کند

اشک من جاری ولی جاری ترازچشمان من

آسمان بادیده من همزبانی می کند

چندسالی ازجدایی رفته است اما هنوز

درره عشقش وجودم جان فشانی می کند

عاقبت هم این حکایت می شودپایان وتن

ترک این دنیای غم این دارفانی می کند 

می رسدعمرم به پایان وحدیث عشق من

بعدمرگم زنده است وجاودانی می کند

عمررنجور"بهاری"جزبه مستی نگذرد

تن به مستی ادعای شادمانی می کند